28 Ekim 2008 Salı

Dipsiz Kuyu İpsiz Kova

Bensizliğin...
Sessizliğin...
Kimsesizliğin...
Ortası burası.

Karanlıklar acımasız,
Gölgeler acımasız,
Güneş de, bulutlar da
Acımasız.
Burukluk çökmüş
Her yana.
Umutsuzluk sarmış,
Her yanı.

Soru işaretlerinden
Oluşan dünya.
Nasılsın dersen,
Eğer bana.
Dipsiz kuyuya düşen,
İpsiz kova gibiyim.

Hiç yorum yok: