IŞIĞIM

Öyle bakıp durma, gözümü alıyorsun.
Ne de parlakmışsın sen.
Önceden farketmemiştim.
Yoksa yıldız mısın, güneş misin?
Eğilip kulağıma söyler misin?
Kimseler duymasın sakın.
Kimseler duymasın ki,
Bu sırrı yalnız ben bileyim.
Sana baktıkça yalnız ben ısınayım.
Sana baktıkça yalnız ben uzaklara dalayım.
Ve uzaklarda nice düşüncelerle,
Nice sıkıntılarla boğuşurken,
Sonunda sana ulaşayım.
Ulaşayım ki iliklerim ürpersin.
Ruhum sıcaklığınla dolsun.
Umudum geri gelsin ve hiç gitmesin.
Bir hücre mahkumuyum ben.
İki küçük penceremden,
İçeri dolan sadece sen.
Kasvetimi gideren,
Aydınlığı getiren hep sen.
Sakın özenme gökteki güneşe.
Özenme ki onun gibi batmayasın.
Doğmanı bekleyemem kahrolurum.
Karanlıktan göremez belki de kör olurum.
Eğer bir gün gelir de,
Gölgemi yere düşüremezsen,
Sakın üzülme.
Üzülme ki ışığın sönmesin.
Sönmesin ki gittiğim yerden de
Seni göreyim.
Göreyim ki yanıma gelmeni bekleyeyim.